Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008

Επιτέλους εκδόθηκε και η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού. Άλλοι την χαρακτηρίζουν χαστούκι στην Τουρκία, άλλη καταπέλτη κατά της Τουρκίας και ο ¨πρόεδρος¨μας τη χαρακτηρίζει ένα ¨ευτυχές γεγονός¨. Μάλιστα! Σε αυτό το σημείο καταντήσαμε να χαρακτηρίζουμε την απόδοση διακαιοσύνης, για τις εν ψυχρώ δολοφονίες από τους μανιασμένους Γκρίζους Λύκους των δύο παλληκαριών μας, ένα απλό γεγονός, και μάλιστα ευτυχές.

Παρατίθεται ολόκληρο το άρθρο για την απόφαση:

¨Το ΕΔΑΔ έκρινε την Τουρκία ένοχη για παραβίαση του άρθρου 2 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που αφορά το δικαίωμα στη ζωή καθώς και για παραβίαση του άρθρου 2 σε ό,τι αφορά τη μη διεξαγωγή αποτελεσματικής έρευνας για τις συνθήκες θανάτου των Ισαάκ και Σολωμού.

Το Δικαστήριο επεδίκασε 80.000 ευρώ ως αποζημίωση στη χήρα του Ισαάκ, άλλες 35.000 ευρώ στη χήρα του Ισαάκ, τους γονείς του Ισαάκ και στον πατέρα του Σολωμού, ενώ η Αγκυρα θα πρέπει να καταβάλει επίσης το ποσό των 15.000 ευρώ σε κάθε ένα από τα αδέλφια των Ισαάκ και του Σολωμού. Επιπλέον η Τουρκία θα πληρώσει 12.000 ευρώ δικαστικά έξοδα.
Οι προσφυγές κατατέθηκαν από τις οικογένειες των δολοφονηθέντων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού εναντίον Τουρκίας.
Το ΕΔΑΔ, με προηγούμενη απόφασή του, έκανε αποδεκτή την προσφυγή που καταχωρήθηκε από την οικογένεια του Τάσου Ισαάκ το 1998. Ο Ισαάκ δολοφονήθηκε το 1996 στη νεκρή ζώνη στην περιοχή της Δερύνειας κατά τη διάρκεια αντικατοχικής εκδήλωσης μοτοσικλετιστών.
Το 1999, το ΕΔΑΔ, αποδέχτηκε την προσφυγή της οικογένειας του Σολωμού Σολωμού, ο οποίος δολοφονήθηκε μετά την κηδεία του Τάσου Ισαάκ, όταν άοπλος, προσπάθησε να σκαρφαλώσει στον ιστό της τουρκικής σημαίας στο φυλάκιο των στρατευμάτων κατοχής της Δερύνειας για να την κατεβάσει.
Η προσφυγή των δύο οικογενειών στηρίχθηκε στα άρθρα 2 (δικαίωμα στη ζωή), 8 (δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) και 14 (απαγόρευση στη διάκριση), της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οι οικογένειες καταγγέλλουν την παράνομη δολοφονία των συγγενών τους από πράκτορες της τουρκικής Κυβέρνησης και την αδυναμία των τουρκικών Αρχών να διεξάγουν έρευνα για τις δολοφονίες.
Η υπόθεση του Σολωμού στηρίχθηκε επίσης στο άρθρο 1 (υποχρέωση στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων) και 3 (απαγόρευση απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης).¨ (Πηγή: ΚΥΠΕ)

Το άγαλμα φεύγει....

από την ιστοσελίδα Greek Insight.

¨Το πιο φωτογραφημένο, κατά τους «Τimes » του Λονδίνου, άγαλμα στην Κύπρο, το μπρούντζινο άγαλμα του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ΄ , ύψους 10 μέτρων (φωτογραφία δεξιά), το οποίο επί 21 χρόνια βρίσκεται στο προαύλιο της Αρχιεπισκοπής, στην παλαιά πόλη της Λευκωσίας, πρόκειται να μεταφερθεί στο βουνό. Μεταφέρεται στην περιοχή «Θρονί Κύκκου», όπου βρίσκεται και ο τάφος του Μακαρίου, με απόφαση του σημερινού Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου που επιθυμεί το άγαλμα στο βουνό, στην Ιερά Μονή Κύκκου, για να δένει καλύτερα με το περιβάλλον και για να αποδοθεί ο σεβασμός που αξίζει στον πρώτο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η απόφαση για τη μεταφορά του γιγαντιαίου αγάλματος αποδείχθηκε δύσκολη υπόθεση, αφού πρώτον αντιδρά η αδελφή του Μακαρίου κυρία Μαρία Χατζηκλεάνθους, φανατικοί μακαριακοί και οι ιδιοκτήτες τουριστικών ειδών στην περιοχή. Η κυβέρνηση του κ. Δ.Χριστόφια παραμένει αμέτοχη σε όλη αυτή τη διαδικασία, υποστηρίζει ότι πρόκειται για θέμα της Εκκλησίας και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Στ.Στεφάνου σημειώνει ότι «το όλο θέμα χρήζει δέοντος σεβασμού». Οι «Τimes » του Λονδίνου σε ανταπόκρισή τους από τη Λευκωσία αποκαλούν το γιγαντιαίο άγαλμα «Βig Μac » (προφανώς όχι από το γνωστό χάμπουργκερ, αλλά από το «Μεγάλος Μακάριος» ), το παρουσιάζουν περίπου ως την ταυτότητα της Λευκωσίας, όπως είναι ο Πύργος του Άιφελ στο Παρίσι, ή το μνημείο του Νέλσωνος στο Λονδίνο και σημειώνουν ότι αυτό εξορίζεται στο βουνό. Προβάλλει τις αντιρρήσεις του γλύπτη κ. Ν.Κοτζιαμάνη για το πόσο δύσκολα μπορεί να μεταφερθεί στο βουνό ένα τόσο μεγάλο και βαρύ άγαλμα, αλλά και τις διαμαρτυρίες κατοίκων της Λευκωσίας, σύμφωνα με τις οποίες το άγαλμα είναι τόσο μεγάλο που «βγάζει μάτι» λέγοντας ότι θα ήταν καλύτερα να εγκατασταθεί στην ύπαιθρο, στην ορεινή περιοχή της Ιεράς Μονής Κύκκου: «Κανείς δεν πρόκειται να το δει και να το φωτογραφίσει στα βουνά» αντιλέγουν οι τουρίστες. Σύμφωνα με την εφημερίδα το γιγαντιαίο άγαλμα πρόκειται να μεταφερθεί τον Αύγουστο και στη θέση του θα τοποθετηθεί ένα μικρότερο μαρμάρινο άγαλμα του Μακαρίου.¨


Επιτέλους φεύγει και το άγαλμα από κει. Και ας διαμαρτύρονται οι συμφεροντολόγοι καταστηματάρχες της περιοχής γύρω από την Αρχιεπισκοπή που εισέπραξαν πολλές χιλιάδες λίρες (και τώρα ευρώ) από τους τουρίστες που πήγαιναν εκεί.

Τα κροκοδείλια δάκρυα διαμαρτυρίας δεν είναι απειδή αγαπούσαν τον Μακάριο ή επειδή τους άρεσε το άγαλμα. Θέλουν το άγαλμα εκεί για να μπορούν να απομυζούν τον κόσμο που επισκέπεται το χώρο.

Εγινε όμως η αρχή με τον νυν Αρχιεπίσκοπο να απομακρύνει ένα έκτρωμα από το χώρο της Αρχιεπισκοπής, αφού αυτό το γιγάντιο άγαλμα μόνο οικείο δεν ήταν με το χώρο εκεί. Ηταν τελείως ξένο και δεν ταίριαζε.... Και εξάλλου ήταν το άγαλμα ενός ατόμου που πρόδωσε ένα ολόκληρο επικό Αγώνα, πρόδωσε τις θυσίες και τους αγώνες τόσων ηρωϊκών παλληκαριών, που - εν πάση περιπτώσει- δεν πέθαναν ούτε για ¨ανεξαρτησία¨ αλλά ούτε και για ¨την ελληνοτουρκική φιλία¨ ή για τις ¨καλές σχέσεις Ε/κ και Τ/κ¨ (όπως κάποιοι τελευταίως διατείνονται!!)

Η ιδιάζουσα περίπτωση της γενιάς του ¨Δεν Ξεχνώ¨

Αναδημοσίευση από το μηνιαίο περιοδικό "Άποψη"
Καμιά γενιά στην Κύπρο δεν είναι ίδια με την προηγούμενη ή την επόμενη. Είναι τόσο πολυκύμαντη η ιστορία της Κύπρου ώστε σχεδόν η κάθε γενιά να μεγαλώνει κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες από την προηγούμενη μειώνοντας έτσι τις ελπίδες για πολλούς κοινούς κώδικες. Υπήρξε, για παράδειγμα, η γενιά που έζησε τη μετάβαση από την Τουρκοκρατία στην Αγγλοκρατία. Αυτή ήταν η γενιά που καλωσόρισε με ελπίδες τους νέους κατακτητές προσβλέποντας στην Ένωση με την Ελλάδα. Υπήρξε η γενιά των Οκτωβριανών και της Παλμεροκρατίας, η οποία στερήθηκε τα οικογενειακά παραδοσιακά γεύματα της Κυριακής γιατί οποιαδήποτε συγκέντρωση πέραν των τριών ατόμων ήταν ύποπτη και απαγορευμένη από τους Άγγλους. Υπήρξε η γενιά που μεγάλωνε στα χρόνια του αγώνα της ΕΟΚΑ, σε κλίμα εθνικής παλιγγενεσίας. Εν μέρει, από τις τυχερότερες γενιές σύγχρονων Ελλήνων. Υπήρξε και η γενιά της Ανεξαρτησίας, χρόνια στα οποία, φυσικά, πρωταγωνίστρια ήταν όχι η ίδια η γενιά αλλά η μέλισσα που τσιμπούσε το -τραγικά και αιώνια – παχύ μας δέρμα. Υπήρξε και η γενιά των παιδιών του 1974, ταλαιπωρημένη γενιά.
Τέλος, υπάρχουμε εμείς, η μεταπολεμική γενιά, η γενιά του δεν ξεχνώ. Πρόκειται για μια γενιά που γεννήθηκε και μεγάλωσε στα πραγματικά δύσκολα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, κουβαλώντας μέσα της τον βουβό πόνο των ενηλίκων γύρω της που έζησαν μια καταστροφή στην ολότητά της. Μια γενιά που δεν έχει μνήμες από την παλιά, καλή, κακή ή μέτρια συμβίωση και που γνώρισε τους Τούρκους μόνο από φωτογραφίες που σχετίζονταν με την εισβολή. Μια γενιά της οποίας η όλη εκπαίδευση κινήθηκε γύρω από τον άξονα του δεν ξεχνώ και που κατηγορήθηκε συχνά – πυκνά από γονείς και δασκάλους για αδιαφορία, αλλά ίσως –τελικά- να μην αδιαφόρησε.
Αυτή η γενιά βρίσκεται τώρα στο άνθος της ηλικίας της, στο απώγειο της παραγωγικότητας και δημιουργικότητας της. Είναι μια γενιά με απαιτήσεις, όχι μόνο γιατί σε συντριπτικά ποσοστά βγήκε έξω, μορφώθηκε και επέστρεψε οικειοθελώς και με τρομερό δυναμισμό για να κάνει πράξεις αλλά και για έναν ακόμα βασικότατο λόγο. Η γενιά του δεν ξεχνώ είναι εδώ και πάρα πολλούς αιώνες η μόνη γενιά Ελλήνων στην Κύπρο που μεγάλωσε χωρίς να την ορίζουν κατακτητές, χωρίς έλεγχο στα σχολεία, χωρίς φόρους υποτελείας, χωρίς κέρφιου, χωρίς κρατητήρια και βασανιστήρια. Και η ειδοποιός διαφορά της από τη γενιά της Ανεξαρτησίας: χωρίς συγκρούσεις, μάχες και βομβαρδισμούς. Η γενιά του δεν ξεχνώ μεγάλωσε μεν πολιορκημένη, περικυκλωμένη από οδοφράγματα, αλλά ελεύθερη. Είναι μια γενιά που, ακριβώς επειδή δεν μεγάλωσε δούλη, δεν ξέρει να σκύβει το κεφάλι. Μεγάλωσε σε μια δημοκρατία όπου ο κάθε άνθρωπος είχε μια ψήφο και αυτό θα είναι το μέτρο σύγκρισης της. Δεν είναι όμοια ή εξίσου απεγνωσμένη με τη γενιά που για να ξεφύγει από την Αγγλοκρατία αναγκάστηκε να δεχθεί βραχύβιες πλασματικές ανεξαρτησίες που της προσφέρθηκαν και άλλα δαιμόνια.
Προκύπτει όμως τώρα ολοένα και πιο έντονο το εξής οξύμωρον: αφού δίδαξαν με περισσή επιμονή σε αυτή τη γενιά να μην ξεχνά, της ζητούν τώρα, χωρίς επιλογή, να ξεχάσει. Να ξεχάσει όχι μόνο τα εμφανή αλλά και την Ελευθερία σαν ιδέα, και τη Δικαιοσύνη που διδάχθηκε, και τη Δημοκρατία που έζησε.
Τώρα καλούμαστε να σχίσουμε – άλλη μια φορά, άλλη μια γενιά, άλλη μια ιδέα – τα παλιά μας τετράδια. Αυτά που έφεραν στο εξώφυλλο αχνές τις φωτογραφίες από τα κατεχόμενα αλλά ηχηρό το σύνθημα δεν ξεχνώ. Ευτυχώς, τουλάχιστον, που ο Μόντης μετακόμισε ήδη στους στίχους του και δεν θα μας δει να μένουμε για δεύτερη φορά χωρίς εσωτερικό προσανατολισμό.
Το πρόβλημα που δημιουργεί η εγκατάλειψη αυτού του συνθήματος δεν είναι μόνο προσωπικό και υπαρξιακό για πολλούς από μας –τους έχοντες την κατάρα να σκέπτονται, να πιστεύουν και να ενθυμούνται. Είναι και κοινωνικό, είναι και πολιτικό και είναι, σαφέστατα και κατά βάση, εθνικό. Η κατά παραγγελία μνήμη και λήθη θα οδηγήσει στην ‘αμοιβαδοποίησή’ μας σε εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό και προσωπικό επίπεδο και αυτή θα μας σύρει εν τέλει στην ανυπαρξία – σε κάθε επίπεδο.
Είμαστε, λοιπόν, μια γενιά που χάριν του (συμ)βιώσιμου πρέπει είτε –εξάπαντος και γρήγορα – να συμβιβαστεί ή να περιθωριοποιηθεί. Μπορεί όμως η γενιά αυτή να συμβιβαστεί και να προετοιμαστεί ταχύτατα – μέχρι το τέλος του χρόνου, λένε οι διαδόσεις – για την καινούργια επιβαλλόμενη πραγματικότητα; Έχει, από την άλλη, η Κύπρος των εξακοσίων χιλιάδων, με τον γηράσκοντα, θνησιγενή πληθυσμό της, την πολυτέλεια να περιθωριοποιήσει και να θυσιάσει τη γενιά αυτή;
Γενιά που η ύπαρξη της, όπως και το σύνθημα που την ορίζει, σχεδιάστηκε για να εξυπηρετεί ψηφοθηρικούς σκοπούς. Για να ανεβάζει κυβερνήσεις που ρητόρευαν από μπαλκόνια για την επιστροφή όλων των προσφύγων και ευαγγέλλονταν – εντός – τη Μνήμη ενώ εν χορώ και μέσα από τα δόντια τους έψαλλαν σιγανά αλλά επίμονα – πάντα εκτός – τη Λήθη.
Θα είμαστε εμείς, η γενιά του δεν ξεχνώ, η γενιά που την χρησιμοποίησαν και τώρα θα την περιθωριοποιήσουν ή θα γίνουμε η γενιά που θα πάρει την κατάσταση στα χέρια της;

Το "δημοκρατικό" παρακράτος Χριστόφια ξανακτυπά...

Δυστυχώς αγαπητοί φίλοι αυτοί οι οποίοι κόπτονταν ότι είναι οι δημοκρατικοί και κατηγορούσαν όλους εμάς ως φασίστες και όλα τα υπόλοιπα ¨κοσμητικά¨επίθετα, έρχονται σήμερα (βασικά από την επομένη της εκλογής τους στον θώκο της ¨Κυπριακής Δημοκρατίας¨) και λειτουργούν άκρως φασιστικά και ετσιθελικά. Βασική τους αρχή είναι ότι ¨όποιος δεν συμφωνεί μαζί μας φιμώνεται¨. Αυτό προσπάθησαν να κάνουν με την εφημερίδα ¨Ενωσις¨, αυτό προσπάθησαν να κάνουν με τους φοιτητές του ΕΦΑΕΦΠ (Ενιαίος Φορέας Αυτόνομων Ενωτικών Φοιτητικών Παρατάξεων), αυτό προσπάθησαν να κάνουν με τους μαθητές της ΕΦΕΝ (Εθνική Φωνή Ελληνοψύχων Νέων) αλλά οι προσπάθειες τους ήταν άκαρπες. Χαρακτήρισαν μειψηφίες αυτούς που πήγαν να διαμαρτυρηθούν στις κατοχικές αγγλικές βάσεις για τη στρατηγική Συμφωνία Τουρκίας-Βρεττανίας, χαρακτήρισαν φασίστες, ακροδεξιούς, εθνικιστές και τραμπούκους τους μαθητές που πήγαν να διαμαρτυρηθούν, να διαδηλώσουν ενάντια στην κατοχή, με μοναδικό αίτημα την απομάκρυνση από τη λύση Ομοσπονδίας και την αναζήτηση λύσης με ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
Τώρα έρχεται και το νέο κτύπημα από την ¨δημοκρατική¨, ¨ενωτική¨κυβέρνηση Χριστόφια. Προσπαθούν να φιμώσουν τον ιστοχώρο http://cyprus.novopress.info γιατί απλά και μόνο διαφωνεί μαζί τους και τους τα ¨χώνει¨κανονικά.
Αλλά να ξέρει ο φίλτατος σύντροφος ότι όσα έχει να περάσει είναι ακόμη πίσω. Ιδίως το καλοκαιράκι που θα είμαστε Κύπρο πόσο εφικτή είναι η (διά)λυση που θέλει.
Χριστόφια και οι λοιποί προδότες (ναιναίκοι και τσογλάνια τον Αμερικανοτουρκοβρεττανών) θα μας βρείτε μπροστά σας γιατί πολύ απλά:

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ!!!

Σάββατο 21 Ιουνίου 2008

Παραμονή εποίκων: μία μάστιγα που παραμονεύει;

Σαν αρχή κάνουμε με απόσπασμα από ένα άρθρο του καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Νεοκλή Σαρρή...






Και όλα αυτά τη στιγμή που δημόσια πλέον, ο πρόεδρος Χριστόφιας δηλώνει ότι έχει αποδεχθεί την παραμονή τουλάχιστον 50 χιλιάδων (μάλιστα! καλά διαβάζετε) εποίκων στο νησί σε περίπτωση λύσης.


Θυμόμαστε τα λόγια του αείμνηστου Εθνάρχου Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Α΄ ο οποίος έλεγε ότι ¨η ομοσπονδία θα φέρει εποίκους που θα κλέβουν και θα σκοτώνουν¨. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να αμφιβάλει, εξάλλου τόσα χρόνια είδαμε πόσες δολοφονίες Ε/κ εγκλωβισμένων στην Καρπασία έχουν διαπράξει.


Γι αυτό είναι πολύ μεγάλο ολίσθημα του ¨προέδρου¨, όχι μόνο βέβαια ότι δέκτηκε τις 50 χιλιάδες εποίκους, αλλά ακόμη ότι κάθεται και συζητά με το πιόνι του τουρκικού στρατού (τον κατά τα άλλα ¨σύντροφό του¨) τον Ταλάτ για να λύσουν το κυπριακό με ομοσπονδία, που θα μας οδηγήσει στη διχοτόμηση, η οποία ήταν η πάγια στρατηγική γραμμή της Τουρκίας για την Κύπρο. Διχοτόμηση και εσαεί κυριαρχία στο νησί.

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Πικρές αλήθειες και η ουσία στο Κυπριακό

Στην ευημερούσα οικονομικά Κύπρο του σήμερα (που τελικά…, ελέω της διεθνούς οικονομικής κρίσης που παρασύρει τα πάντα στο διάβα της, η οικονομική άνθηση έχει φτάσει κι αυτή στο τέλος της), τα συμπτώματα της γενικής παρακμής είναι τέτοια, που δεν μας αφήνουν να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Ο γράφων (όπως και πολλοί άλλοι που φέρουν την ταμπέλα του “κινδυνολόγου”) έχει πολλές φορές στο παρελθόν αναφερθεί στα απίστευτα που βλέπουμε να συμβαίνουν στις μέρες μας, που ορισμένες φορές σπέρνουν τόση απογοήτευση, που κάνουν την αντίσταση να φαίνεται μάταια. Κάτι που είναι καλοδεχούμενο (σίγουρα αυτός είναι ο στόχος), από αυτούς που θέλουν να μεθοδεύσουν την πλύση εγκεφάλου των πολιτών, να επιβάλουν τελικά τη δική τους θέληση, και να ολοκληρώσουν το έργο τους, που δεν είναι άλλο από την καταστροφή της Κύπρου. Δεν είναι καθόλου υπερβολή, να πούμε ότι τα γερά θεμέλια που κράτησαν, μέχρι τώρα όρθιο τον Ελληνισμό στην Κύπρο, έχουν αρχίσει να κλονίζονται. Παρακολουθώντας κανείς τις ειδήσεις, σχηματίζει την εντύπωση ότι βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο της αποσύνθεσης. Ο εξευτελισμός του πήγαινε-έλα στα κατεχόμενα, συνεχίζεται, και υποβοηθείται μάλιστα, με το άνοιγμα κι άλλων οδοφραγμάτων. Από το ξεκίνημα του, το 2003, δικαίως χαρακτηρίζεται ως η γάγγραινα που απειλεί, σαν ένας νέος Αττίλας, την πατρίδα μας. Ο ρατσισμός έχει πλέον κάνει την εμφάνισή του, με τα υπερπρονόμια των Tουρκοκυπρίων να εξεγείρουν καθημερινά τα αισθήματα των πολιτών. Ο σύγχρονος φόρος υποτελείας που όλοι πληρώνουμε στην «Ευρωπαϊκή Κύπρο», για να ενισχύσουμε Tουρκοκύπριους και έποικους, αυξάνεται μέρα με την ημέρα, με τους κομματάρχες να κωφεύουν στις φωνές διαμαρτυρίας. Τα δείπνα και οι εναγκαλισμοί των ηγετών, με τους εγκάθετους της Τουρκίας στις δύο πλευρές των πάλαι ποτέ οδοφραγμάτων, δίνουν και παίρνουν. Η συμφιλίωση με την κατοχή, είναι μια νέα πραγματικότητα, το δηλητήριο της οποίας, φυτεύουν με δόσεις στα μυαλά μας, ηγέτες που ψηφίζουμε (βασικό κομμάτι της πλύσης εγκεφάλου αυτό). Στα απίστευτα που συμβαίνουν, δεν μπορούμε να μην συμπεριλάβουμε και την αυξητική τάση των λαθρομεταναστών, που διοχετεύονται στις ελεύθερες περιοχές από το ψευδοκράτος, οι οποίοι μαζί με τους Τούρκους έποικους και τους νόμιμους ξένους, σε λίγα χρόνια, θα μας καταστήσουν μειοψηφία στην ίδια μας την πατρίδα. Τα επιδόματα, που δίδονται απλόχερα στον κάθε κατατρεγμένο αλλοδαπό, φαίνεται ότι άρχισαν να δρουν σαν μαγνήτης. Μπορούμε κάλλιστα να χαρακτηριστούμε, ως ο παράδεισος των αιτητών ασύλου, αφού τα ποσά που προσφέρονται, είναι πολύ μεγαλύτερα από τους μισθούς και τις συντάξεις των αυτοχθόνων.


Να πούμε για τα χάλια της παιδείας μας; Για τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης, να προσθέσει την διδασκαλία της Διζωνικής Δικοινοτικής στη διδακτέα ύλη; Δεν νομίζω να υπάρχει παγκόσμιο προηγούμενο. Η κυβέρνηση Χριστόφια θα είναι η πρώτη που θα διδάξει τους νέους, πως να ανέχονται με δουλοπρέπεια τον ρατσισμό, και πως θα μάθουν να ζουν ως ανδράποδα, με μειωμένα ανθρώπινα δικαιώματα. Να αναφερθούμε στις προσπάθειες της υποβάθμισης της Ελληνικής γλώσσας, και υιοθέτησης της Αγγλικής, με το κόλπο της εισαγωγής στο πανεπιστήμιο Κύπρου με αγγλικό πιστοποιητικό εξετάσεων (”G.C.E.”); Ή για την υποστολή της Ελληνικής σημαίας στο Ρ.Ι.Κ.; Σίγουρα δεν μπορούμε να τα αναφέρουμε όλα. Το σίγουρο είναι ότι η λίστα είναι ατέλειωτη, και ότι όλες οι μεθοδεύσεις έχουν τον ίδιο τελικό στόχο: Μέσω μιας πλύσης εγκεφάλου, και με τακτικές κινήσεις (στην παιδεία, και στο εθνικό θέμα), να πληγούν καίρια, οι αντιστάσεις των Eλλήνων της Κύπρου. Να πειστούν οι πάντες, ότι ο πατριωτισμός είναι κάτι το ξεπερασμένο, είναι συνώνυμος του σωβινισμού, ότι κάθε αντίσταση είναι μάταια, και έτσι καλά κάνουν να προσαρμοστούν, όσο πιο σύντομα γίνεται, “με τα νέα δεδομένα“.
Στο Κυπριακό, μετά τον «νέο άνεμο που έφερε η εκλογή Χριστόφια στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας», παρατηρείται μια νέα κινητικότητα. Ο πρόεδρος Χριστόφιας, καταξιωμένος πλέον πολιτικά, από το ύπατο αξίωμα, μπορεί πια να εφαρμόσει την δική του πολιτική, χωρίς να μπορεί να μένει στο απυρόβλητο, επειδή «…άλλος είναι ο πρόεδρος». Νιώθει, και είναι δηλαδή, ισχυρός, όσο ποτέ. Προεκλογικά ένα από τα συνθήματα του ήταν ότι «μπορεί καλύτερα». Μετεκλογικά όμως…, δεν βλέπουμε παρά μόνον ερασιτεχνικούς χειρισμούς. Ξεκίνησε με την γνωστή γενναιοδωρία στο θέμα των εποίκων (αυτή κι αν είναι γκάφα ολκής), και μπήκε στα βαθιά, ενεργώντας με απίστευτη ασέβεια προς την βούληση του 76% στο δημοψήφισμα, διορίζοντας τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν στις λεγόμενες τεχνικές επιτροπές που εργάζονται για τη λύση του Κυπριακού. Μετά από αυτό, μόνο ως κωμικοτραγική μπορεί να χαρακτηριστεί η θέση, που προβάλλεται για την αντίθεσή του στην επαναφορά του Σχεδίου Ανάν. Τι άραγε να περιμένουμε λοιπόν, μετά από «την πενταετία του σκότους», μετά από τον «απεγκλωβισμό από την στασιμότητα», όπως έλεγαν κάποιοι από τους πολέμιους του Τάσσου Παπαδόπουλου; Τα πρώτα σημάδια πάντως, δεν είναι καλά. Οι πρώτες εκατόν μέρες της διακυβέρνησης, χαρακτηρίζονται από συνεχείς εκπτώσεις στο Κυπριακό. Δεν θα ασχοληθούμε σε βάθος με το περιεχόμενο του κοινού ανακοινωθέντος Χριστόφια - Ταλάτ, αφού έχει αναλυθεί κατά κόρον. Είναι αρκετό το σημείο που ουσιαστικά μιλά για συνεταιρισμό “δύο ισότιμων Συνιστώντων Κρατών”, για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της ζημιάς που προήλθε, από τις πολιτικές μανούβρες του νέου προέδρου στο Κυπριακό. Να επισημάνουμε ότι, αν στα ελληνικά ακούγεται κάπως “αθώα” η διατύπωση, δεν συμβαίνει το ίδιο και στην αγγλική, στην οποία η μετάφραση για την “πολιτεία”, είναι η λέξη “state”, που σημαίνει κράτος, και παραπέμπει στις πρόνοιες του σχεδίου Ανάν, και σε συνομοσπονδιακή λύση, μετά από παρθενογένεση. Αυτές ακριβώς δεν ήταν οι τουρκικές επιδιώξεις, στις οποίες μέχρι τώρα όλοι (συμπεριλαμβανομένου και του Δημήτρη Χριστόφια, της προηγούμενης συγκυβέρνησης), αντιστέκονταν; Αν αυτή η νέα εναρμόνισή μας, με την αναβαθμισμένη τουρκική αδιαλλαξία, δεν είναι μέγιστη υποχώρηση από παλιές κόκκινες γραμμές της πλευράς μας, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους. Δεν θεωρούμε παρατραβηγμένο να πούμε ότι με αυτούς τους χειρισμούς, υποβιβάζεται αυτόβουλα (σε πιο πολύ πιο μεγάλο βαθμό, από ότι οι προκάτοχοι του), από Πρόεδρος κράτους, σε κοινοτάρχη, ισότιμο συνέταιρο του Ταλάτ. Αναρωτιόμαστε: Έχει άραγε χωνέψει, ότι μέσω του “τσιμεντώματος του ΝΑΙ”, η θητεία του ως Προέδρου της Κ.Δ., για την οποία τόσο μόχθησε, δεν πρόκειται ποτέ να ολοκληρωθεί; Τόση προσπάθεια για το ύπατο αξίωμα, για ένα τόσο άδοξο τέλος;
Προς τα πού οδεύουν τα πράγματα; Αν πρόκειται, με τα δεδομένα που έχουμε ενώπιον μας (την νέα έξαρση της τουρκικής αδιαλλαξίας), να εκτιμήσουμε αντικειμενικά την κατάσταση, η πιο ασφαλής πρόβλεψη είναι… προς ένα νέο ναυάγιο. Από το οποίο όμως, πάλι θα βγούμε ζημιωμένοι. Οι Τούρκοι επενδύουν στην γενική κόπωση που έχει επέλθει στο Κυπριακό, και συμμετέχουν με την στάση τους στον ανήθικο εκβιασμό που γίνεται: «Το παράθυρο ευκαιρίας άνοιξε για τελευταία φορά. Ή υπογράφετε αυτή τη λύση, ή επέρχεται η διχοτόμηση». Δυστυχώς σε αυτό τον εκβιασμό (που σφίγγει πιο πολύ τη θηλιά στον λαιμό της Κύπρου, συμμετέχει (πιο παθιασμένα ίσως από όλους τους υπόλοιπους), και η αξιωματική αντιπολίτευση (στα χαρτιά μόνο πλέον) του ΔΗ.ΣΥ., με τον Νίκο Αναστασιάδη, να είναι πρώτο βιολί στην όλη προσπάθεια. Μετά το νέο ναυάγιο, η Τουρκία θα προσπαθήσει να προλειάνει το έδαφος, για την υλοποίηση νέων στόχων στο Κυπριακό, που θα έχουν τελική κατάληξη, την πλήρη κατάληψη της Κύπρου. Οι Τούρκοι δεν βιάζονται, είναι γνωστό αυτό. Όπως αποκαλύπτεται σήμερα, ο στόχος τους για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, είχε τεθεί, από τη δεκαετία του 1950, σε συνεννόηση με τους Βρετανούς. Και παρά ταύτα, οι ηγέτες μας συνεχίζουν να έχουν ως παντιέρα του “αγώνα” τους, την Διζωνική (τον στόχο που έθεσαν οι κατακτητές μας). Ποιος θα το πίστευε τότε, ότι θα φτάναμε ως εδώ; Οι Τούρκοι όμως, με την εμμονή τους και την μεθοδικότητα τους, απέδειξαν ότι βάζουν μακροπρόθεσμους στόχους, και έχουν την ικανότητα να τους υλοποιούν (αντίθετα από το δόγμα των δικών μας ηγετών, που δεν είναι άλλο από το βλέποντας και κάνοντας).
Η χρεοκοπία της πολιτικής των ηγετών μας στο Κυπριακό, είναι εκ των πραγμάτων αποδεδειγμένη. Αυτό που την πιστοποίησε, με τον πιο επίσημο τρόπο, ήταν το τελικό προϊόν των διαπραγματεύσεων για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, που δεν ήταν άλλο από το απεχθές σχέδιο Ανάν. Παρά την απόρριψη της συγκεκριμένης λύσης, επιμένουν να έχουν ως παντιέρα του “αγώνα” τους, την Δ.Δ.Ο., η οποία είναι γνωστό ότι ήταν ο στόχος των Άγγλων και Τούρκων δυναστών μας, από το 1950. Είναι θλιβερό, και συνάμα εθνικά επικίνδυνο, να έχεις ηγέτες που επιδιώκουν λύση, η οποία θα εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα των εχθρών σου. Μετά το κοινό ανακοινωθέν Χριστόφια – Ταλάτ, βρισκόμαστε ακόμα πιο κοντά σε αυτά που επιδιώκουν (ήδη ο Τούρκος υπ.Εξ. κ. Μπαμπατζάν διατυμπανίζει, ότι αυτό συνάδει με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας).
Επανέρχομαι στους Τουρκικούς στόχους. Στην καρδιά του Κυπριακού προβλήματος. Ανεξάρτητα από τους μπαμπούλες που επισύρουν οι γνωστοί εκβιαστές των Ελλήνων της Κύπρου, η Τουρκία δεν επιδιώκει διχοτόμηση. Αυτό που επιδιώκει είναι μια κακή λύση, όπως αυτή που έχει δεχθεί (την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία του σχεδίου Ανάν), που θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την πλήρη κατάληψη της Κύπρου. Αυτό που κάνει τώρα η Τουρκία με τις μαξιμαλιστικές θέσεις, θα είναι χρήσιμο στην διαπραγμάτευση. Κάνοντας λίγο πίσω από αυτές τις θέσεις, θα πείσει διεθνώς για τις καλές προθέσεις της, και θα έχει στο χέρι την Διζωνική Ομοσπονδία (την οποία, όπως είπαμε, οι ηγέτες μας έχουν για Ευαγγέλιο). Αν λοιπόν οι ηγέτες μας πέσουν στην παγίδα, από την οποία γλιτώσαμε το 2004, η Τουρκία θέτει τις βάσεις για την εκπλήρωση των τελικών στόχων της στην Κύπρο. Ένα αποστρατικοποιημένο νησί, με κατοίκους απονευρωμένους εθνικά, καταχωρημένο πια διεθνώς, ως προτεκτοράτο της Αγγλίας και της Τουρκίας (και όχι της Ελλάδας – της πάντοτε “νομοταγούς”, και τυπικής μέχρι… προδοσίας, στην τήρηση των υπογραφών της), θα είναι μεζές, έτοιμος στο πιάτο, για τη γείτονα χώρα.
Όμως, ακόμα και τότε, η Τουρκία δε θα θελήσει να βρεθεί αμέσως στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Σταδιακά, και μέσω μιας άδικης και δυσλειτουργικής λύσης, έχοντας το επάνω χέρι στην Κύπρο, θα φροντίσει στη συνέχεια, να ενισχυθεί το κλίμα ανασφάλειας των Ελλήνων της Κύπρου. Μη μπορώντας να αντέξουν την αδικία εις βάρος τους, οι Έλληνες της Κύπρου, θα έχουν τάσεις φυγής (όπως έκανε με τους Άραβες της Αλεξανδρέττας - σε αυτό το κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας να εγκύψουν οι εραστές του “ισότιμου συνεταιρισμού” της Διζωνικής). Έχοντας την αποστρατικοποιημένη Κύπρο, ως όμηρο (αυτή η θέση των ηγετών μας, στέκει από μόνη ως ατράνταχτη απόδειξη της ανεπάρκειας που τους διακρίνει), υπό την συνεχή απειλή της στρατιωτικής ισχύος, δε θα πάρει στην Τουρκία, περισσότερο από λίγα χρόνια για να πετύχει τον τελικό της στόχο: Την “βελούδινη κατάκτηση” της Κύπρου, και την απαλλαγή επιτέλους των Ελλήνων, από το μαλακό υπογάστριό της.
Αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά ρεαλιστές, ας δούμε κατάματα τις πραγματικότητες: Η Τουρκία περιμένει την κατάλληλη στιγμή, για να πάρει όλη την Κύπρο, και να εξαλείψει τους Έλληνες από το νησί. Όπως έκανε και σε άλλες περιοχές, στις οποίες ανθούσε ο Ελληνισμός (Κωνσταντινούπολη, Ίμβρος, Τένεδος, κ.α.). Έχει έτοιμη την συνταγή, ξέρει και την μέθοδο, και δεν βιάζεται. Δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας αυτά. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν κάποιοι (και ιδιαίτερα οι ηγέτες μας), τόσο το καλύτερο. Εάν συνεχίσει αυτή η ολέθρια πορεία, σε λίγα χρόνια μπορεί να ξαναζήσουμε τον όλεθρο της προσφυγιάς. Θα βρεθούμε εκτός Κύπρου, αναζητώντας νέες πατρίδες. Καλούνται οι πολίτες να ξυπνήσουν από τον λήθαργο στον οποίο τους έριξαν οι κομματάρχες, και να ριχθούν στον αγώνα της επιβίωσης στην γη των πατέρων μας. Τώρα, πριν να είναι πολύ αργά!
Πανίκος Ελευθερίου
Άσσια - Κατεχόμενη Αμμόχωστος
Ιούνιος 2008

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008

Ομιλία Καθηγουμένου Ι.Μ. Βατοπαιδίου στη Θεσσαλονίκη

Από το Κέντρο Ελληνικού και Ορθόδοξου Προβληματισμού πήραμε την πιό κάτω πρόσκληση για μία ομιλία του Καθηγουμένου της Ι.Μ. Βατοπαιδίου στην Θεσσαλονίκη.

Κέντρο Ελληνικού καί Ορθοδόξου Πολιτισμού Λεωφ. Αθηνών 59104 47 ΑΘΗΝΑΙτηλ.: 210-8069914 & fax: 210-8069915e-mail: keop@otenet.gr; pemtousia@keop.gr

Το Κέντρο Ελληνικού και Ορθοδόξου Πολιτισμού σάς πληροφορεί ότι το βράδυ της Δευτέρας 23 Ιουνίου 2008 και ώρα 08:00 μ.μ. ο Καθηγούμενος τής Ιεράς Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Εφραίμ θά μιλήσει στην Αίθουσα Τιμών τής Λέσχης Αξιωματικών Φρουράς Θεσσαλονίκης (απέναντι από τον Λευκό Πύργο).

Κυριακή 15 Ιουνίου 2008

Υδατογράφημα με το γεφύρι της Άρτας σε αλβανικά διαβατήρια....

Κατά την παρουσία της Υπουργού Εξωτερικών κ. Μπακογιάννη στην Ειδική Επιτροπή της Βουλής η οποία συζητά τη νέα Συνθήκη της Λισαβώνας, ο Εισηγητής του ΛΑΟΣ Κωστής Αϊβαλιώτης αναφέρθηκε στην πρόβλεψη της νέας Συνθήκης για εμπέδωση σχέσεων καλής γειτονίας μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτων χωρών και ρώτησε την κ. Μπακογιάννη κατά πόσο συνάδει αυτός ο στόχος με την εθνικιστική τακτική της Αλβανίας η οποία έφτασε στο απίστευτο σημείο να εκδώσει νέα διαβατήρια τα οποία περιλαμβάνουν στο υδατογράφημά τους το... Γεφύρι της Άρτας (!) ενώ επιπροσθέτως αναγράφουν ψευδώς τα αρχικά «E.U.» («EUROPEAN UNION»).
Ο Κωστής Αϊβαλιώτης παρουσίασε στην κ. Μπακογιάννη «σκαναρισμένες» από ηλεκτρονικό υπολογιστή τις σελίδες των νέων αλβανικών διαβατηρίων και αναφέρθηκε στην κοινοβουλευτική ερώτηση που υπέβαλε ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρης για το θέμα. Η κ. Μπακογιάννη – η οποία μέχρι την ερώτηση του κ. Καρατζαφέρη αγνοούσε το όλο θέμα - διαβεβαίωσε τον Κ. Αϊβαλιώτη ότι θα ερευνήσει αμέσως το θέμα ώστε να δει τι ακριβώς έχει συμβεί με τα νέα διαβατήρια που εξέδωσε η Αλβανία.

Σάββατο 14 Ιουνίου 2008

Αν φώναζα στις 3π.μ. που κοιμόσουν θα έστελνες αστυνομία, σωστά;

Λευκωσία, Τετάρτη 11 Ιουνίου ‘08, 03:35 προ μεσημβρίας:
Φυσιολογικά, κάθε μέρα τέτοιαν ώρα καθένας άνθρωπος κοιμάται. Ο,τιδήποτε θορυβεί, τον ξυπνά. Οποιοσδήποτε φωνάζει, τον ενοχλεί. Ευτυχώς προς τούτο όλοι συμφωνούμε, άρα δεν θα ήταν λογικό ο υποφαινόμενος να χαρακτηριστεί ακραίος.

Ούτε καν «χάραμα» δεν είναι, δεν έφεξε η παραμικρή ακτίδα φωτός. Τα μόνα που σπάζουν το σκοτάδι είναι τα φώτα του δρόμου, των αυτοκινήτων και της ψευδοσημαίας του ψευδοκράτους του αληθοκατακτητή στον Πενταδάκτυλο.

Λαογραφική παρένθεση:
Ο Πενταδάκτυλος είναι οροσειρά της Κύπρου στην τουρκοκρατούμενη περιοχή. Ο μύθος του λαού μας μαρτυρεί την ονοματοδοσία: ο βυζαντινός ήρωας των δημοτικών τραγουδιών της Ρωμιοσύνης Διγενής κυνηγούσε έναν τούρκο – Σαρακηνό που διερχόταν τη Μεγαλόνησο. Ο ήρωας βρέθηκε από την Μικρασία στην Κύπρο, καταπιάστηκε από την κορυφή του Πενταδακτύλου, τράβηξε για να κάμει άλμα και πέρασε στην άλλη πλευρά της οροσειράς. Μάλιστα, από εκεί πέταξε μια τεράστια πέτρα για να κατατροπώσει τον εισβολέα Σαρακηνό, η οποία έφτασε μέχρι τα παράλια της Πάφου και καλείται ως τις μέρες μας «Πέτρα του Ρωμιού», εννοώντας την Πέτρα του Διγενή. Από το άδραγμα της κορυφής του βουνού, τόση ήταν η δύναμη του ακρίτα Διγενή που, από το άλμα του, αποτυπώθηκαν τα πέντε δάκτυλά του στο βουνό· εκεί που σήμερα αναβοσβήνει το σύμβολο του κατακτητή· εκεί που σήμερα ο Πενταδάκτυλος μας φασκελώνει για την πνευματική αποχαύνωση και ηττοπάθεια του γένους.

Λευκωσία, Τετάρτη 11 Ιουνίου ‘08, 03:35 προ μεσημβρίας:
Παντού ησυχία, αφού ο κόσμος κοιμάται. Κοιμόμουν κι εγώ στο σπίτι στον Λυκαβητό της μοιρασμένης Λευκωσίας. Ξαφνικά ακούω φωνές από κάποιον κύριο που προκαλεί οχληρία. Ξύπνησα. Ο κύριος τραγουδούσε, έψαλλε κάτι παράξενα, ακατανόητα! Προφανώς αδικαιολόγητα! Η ώρα 3π.μ. δεν τραγουδά ο κόσμος. Η ώρα 3π.μ. ο κόσμος δεν ψάλλει με τα μεγάφωνα αναμμένα. Η ώρα 3π.μ. έχω το ανθρώπινο δικαίωμα να κοιμούμαι, να μην με ενοχλεί κανένας, να ξεκουράζομαι διότι ξημερώνοντας πάω δουλειά. Η ώρα 3π.μ. οι άνθρωποι έχουμε το δικαίωμα να ηρεμούμε για να αντεπεξέλθουμε το πρωί στις επαγγελματικές υποχρεώσεις μας. Η ώρα 3π.μ., προσωπικά τουλάχιστον, δεν ανέχομαι κανένας να φωνάζει, δεν καταδέχομαι κανέναν να διαταράσσει την ησυχία μου.

Εσύ, φίλε μου, τί θα έκαμνες στη θέση μου; Πώς θα αντιδρούσες όταν τούτος ο κύριος αποφάσιζε να ανάψει τα μεγάφωνα για να τελέσει το κατιτίς του;

Όμως, ο κύριος ιμάμης της κατεχόμενης Λευκωσίας αποφάσισε η ώρα 3:35 προ μεσημβρίας να ψάλει! Μετά από 10 λεπτά σιώπησε. «Επιτέλους!» σκέφτηκα, «ξανά προσπάθεια για ύπνο». Μετά από διάλειμμα 4-5 λεπτών άρχισε δεύτερη προσευχή από μεγαφώνων. Διάλειμμα – Τρίτη προσευχή και ου το καθεξής.

Εγώ, εργαζόμενος πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, τί μπορώ να κάμω; Πώς μπορώ να διαμαρτυρηθώ; Αν διαμαρτυρηθώ για αυτό το παράπονό μου, ξέρω, θα αποκτήσω την ταμπέλα του ακραίου, εθνικιστή, σωβινιστή και πάει τραίνο ο χαρακτηρισμός...

Τελικά, τί δικαιώματα έχω; Έχω δικαίωμα να κοιμηθώ; Έχει δικαίωμα κάποιος να φωνασκεί σε ώρα κοινής ησυχίας; Έχω δικαίωμα ανεξιθρησκείας; Έχει δικαίωμα κάποιος να προβαίνει σε θρησκευτική προπαγάνδα; Σε ποιαν Αρχή να καταφύγω να διαμαρτυρηθώ για αυτό, που πολύ φοβούμαι, μάλιστα, θα κατακριθώ;
«Νομίζω» πως απαγορεύεται η θρησκευτική προπαγάνδα προς άγραν πιστών καθόλη τη διάρκεια του νυχθημέρου, άρα ασφαλώς και σε ώρες κοινής ησυχίας.

Σας παρακαλώ, οι αρμόδιοι κάμετε κάτι για να μου διαφυλάξετε το δικαίωμά μου για ανθρώπινη ξεκούραση.
Σας παρακαλώ, οι συμπατριώτες μου συναισθανθείτε το πρόβλημα.
Σας παρακαλώ, όλοι... Καλόν Αγώναν για τη διατήρηση των Ελληνορθόδοξων ιδανικών μας, τη διασφάλιση της ρωμαίικης παράδοσής μας, την επιβίωσή μας ως Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Κύπρου.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Παράρτημα:
Την Κυριακή συμμετείχα στον καθιερωμένο εκκλησιασμό. Η Θεία Λειτουργία ξεκινά κάθε Κυριακή στις 6π.μ.. Πήγα στις 07:30π.μ. μα στον προαύλιο χώρο του Ναού δεν ακουγόταν τίποτε. Πλησίασα στην πόρτα του Ναού για να ακούσω «Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα». Στις 09:18π.μ. καθόμουν στο προαύλιο πεζούλι, ακριβώς έξω από την πόρτα του Ιερού Βήματος. Άναψαν τα μεγάφωνα του Ναού. Παραξενεύτηκα. «Τόση ώρα ήταν κλειστά και στις 09:18π.μ. άναψαν».
Ασφαλώς και ανεπιφύλακτα μου απάντησε ένας φίλος. Φάνηκε «λογικό» επιχείρημα. «Είναι για να μην ξυπνήσουμε τους γείτονες».

Αμέσως σκέφτηκα... «Βέβαια! Μην ξυπνήσουμε τους κεκοιμημένους περιοίκους!»
Θυμήθηκα που διάβαζα ένα βιβλίο για την Κωνσταντινούπολη, όπου σε ένα χωριό, ο μοναδικός επιζών παππούλης πήγαινε και κτύπαγε την καμπάνα της εκκλησίας. Όχι επειδή θα γινόταν λειτουργία. Ούτως ή άλλως, ο τόπος δεν έχει παπά. Ούτε το έκαμε για να ξυπνήσει τους γειτνιάζοντες, αλλά για να ακουστεί η καμπάνα! Να ακουστεί για λίγο ο γλυκύς εκείνος ήχος της καμπάνας! Ο ήχος της καμπάνας, από τα ελάχιστα πράγματα που θυμίζουν Ορθοδοξία και Ελλάδα· ο ήχος που φέρνει αναμνήσεις· ο ήχος που κρατά εκεί, παρών ο παππούς· ο ήχος που επιμένει και διαδηλώνει παράδοση και καταβολές· ο ήχος που φωνάζει «Ελευθερία»! Ο ήχος που δεν ενοχλεί κανέναν εκεί, αλλά ενοχλεί στα δικά μας αυτιά μόνον όταν πρόκειται για ορθόδοξο ναό.

Θυμήθηκα που άκουγα μια ομιλία του Μητροπολίτη πρώην Δρϋινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, υπέρτιμου και έξαρχου πάσης Βορείου Ηπείρου κ.Σεβαστιανού. Ο Δεσπότης διηγότανε για τη Βόρειο Ήπειρο πως «Ζει η πίστις, αγαπητοί μου, εκεί μέσα. Ζει και στις φυλακές, Ζει και στις εξορίες, Ζει με τις μανούλες, Ζει με τις γιαγιές που με κίνδυνό τους τρέχουν να πάνε ν’ ανάψουν καντηλάκια στους γκρεμισμένους εκεί πέρα ναούς. Ζει! Γι’ αυτό και τροφοδοτούνται οι φυλακές, διότι δεν συμβιβάζονται...» Και Βορειοηπειρώτης φυγάς εκ της αλβανικής κομμουνιστικής - αθεϊστικής κολάσεως (άρτι 1990) εκφωνούσε συγκλονισμένος προς τον Δεσπότη: «Περπατήσαμε όταν είδαμε στο χωριό Ποντικάδες τον σταυρό της Εκκλησίας. Τότες είπαμε ΕΔΩ ΕΛΛΑΔΑ! (...) Έπειτα, αμέσως ήρθε ο Δεσπότης μας (...) που έχουμε τόσα χρόνια να τον δούμε. (...) Παππούλη, του λέγω, γιατί δεν ξέραμε τί θα πει Δεσπότης. Παππούλη μου, αν θέλεις, έχομε από το ’64 να κοινωνήσομε. Άμα θέλεις να μας κοινωνήσεις, γιατί γινήκαμε τούρκοι! Και στις 18 Απριλίου, εκείνες τις στιγμές έκλαιε όλο το χωριό το Δελβινάκι, κι οι αστυνόμοι δακρύσανε, χορτάσαμε κλάψιμο που ύστερα από 18 χρόνια, στις 18 Απριλίου 1982, που εσείς πέρσι είχατε Πάσχα, κοινωνήσαμε κι εμείς μαζί σας»!

Θυμήθηκα ακόμα τους εγκλωβισμένους μας στην Καρπασία που δεν έχουν παπά, παραμόνο τον π.Ζαχαρία στο τουρκοκρατούμενο Μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα. Οι καμπάνες εκεί δεν χτυπούν καθόλου, διότι οι κάτοικοι διώχθηκαν βίαια το ’74. Δεν υπάρχει άνθρωπος εκεί να τις χτυπήσει. Όσοι επιμένουν να ζουν ακόμα εκεί Ελεύθεροι – Πολιορκημένοι παρακαλούν τους έγκριτους πολιτικούς μας που τους επισκέπτονται προεκλογικά, όπως διεκδικήσουν την επιστροφή και της περιοχής της Καρπασίας, την οποία στάθηκαν ταπεινοί και υπερήφανοι ακρίτες να την φυλάσσουν. Η απάντηση που λαμβάνουν, αποστομώνει: «Δεν είναι στους υπολογισμούς μας, δεν συμπεριλαμβάνεται στα σχέδιά μας». Ερώτημα που προκύπτει: «Ε, τί στο καλό κάνουν εκείνοι οι φρουροί, τί παρέμειναν στην Καρπασία να κάνουν αφού την έχετε παραδώσει;»

Τα μεγάφωνα στην ενορία μου, λοιπόν, άναψαν για μετάδοση της Θείας Λειτουργίας στις 09:18π.μ. μήπως και ξυπνήσουμε τους γείτονες. Άλλοτε, στην αγρυπνία της Αγίας Βαρβάρας που κάμαμε, η καμπάνα δεν χτύπησε για πρόσκληση των πιστών διότι ήταν ώρα 11:00μ.μ., ώρα ύπνου, ώρα κοινής ησυχίας.

Άνθρωποι Χριστιανοί επιποθούν να ακούσουν, έστω για λίγο, τον ήχο της καμπάνας και μόνον. Άνθρωποι Χριστιανοί θέλουν να ακούνε, έστω για λίγο, τον ήχο της καμπάνας και ας ξέρουν πως δεν είναι παπάς να λειτουργήσει. Ας ξέρει ο Πολίτης παππούλης πως «άδικα» χτυπά, δεν έχει παπά, δεν έχει λαό να ακούσει. Όμως χτυπά, ώσπου χτυπά κι η καρδιά του!
Άνθρωποι Χριστιανοί διψούν για κοινωνία, Θεία Κοινωνία που στερούνται δεκάδες χρόνια.
Άνθρωποι Χριστιανοί κοιμούνται στη Θεία Λειτουργία και ενοχλούνται ΑΝ χτυπήσει καμπάνα, ΑΝ ακουστεί «κιχ» από τα μεγάφωνα. Άνθρωποι Χριστιανοί Νεοέλληνες κοιμούνται! Σκέτο κοιμούνται. Υπνώττουν. Στον ξύπνιο τους υπνοβατούν! Αλλού ο «τρελός» γερο-Πολίτης ξυπνά να χτυπήσει την καμπάνα χωρίς λόγο, ο Βορειοηπειρώτης κραυγάζει από ευτυχία πως κοινώνησε μετά από δεκαοχτώ (18!) χρόνια, ο Καρπασίτης ξέρει πως πουλήθηκε ο τόπος του...

Αγαπητέ «περίοικε» συμπατριώτη, ΞΥΠΝΑ!
Αν είσαι ξύπνιος ΞΥΠΝΑ ΤΟΥΣ «ΠΕΡΙΟΙΚΟΥΣ» πριν τον ξυπνήσει ο χότζας.

Σύνθημα: ΞΥΠΝΩ, ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ!

Πρόσφυγας εκ Περιστερωνοπηγής Αμμοχώστου
ΕΓΩ

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

Σπανιότατα αρχαιολογικά ευρήματα στο Μετρό Θεσσαλονίκης.


Oυδέποτε μέχρι σήμερα είχε βρεθεί χρυσό στεφάνι στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, εύρημα όχι ιδιαίτερα σπάνιο στη Μακεδονία, να που, όμως, η αρχαιολογική σκαπάνη χτύπησε με μιάς πάνω σε... τέσσερα!

Τόσα ήταν τα στεφάνια από φύλλα ελιάς των πρώιμων ελληνιστικών χρόνων (τέλη 4ου αιώνα π.Χ. - αρχές 3ου) που βρέθηκαν στο εσωτερικό γυναικείου τάφου, στην περιοχή της Βιβλιοθήκης του ΑΠΘ, στο χώρο όπου διενεργούνται έργα για τη διάνοιξη της γραμμής του μετρό..
Δύο από τα στεφάνια ήταν τοποθετημένα πάνω από το κεφάλι της νεκρής και τα άλλα δύο κοντά στα πόδια της, στοιχείο ασυνήθιστο που κάνει τα ευρήματα ακόμη πιο εντυπωσιακά, δεδομένου μάλιστα ότι ο τάφος που τα έκρυβε ήταν λιτός, ταπεινός, ένας απλός λάκκος, χωρίς καν σκέπασμα. Είναι ενδεικτικό ότι οι αρχαιολόγοι είχαν χαρακτηρίσει εδώ και χρόνια την περιοχή αυτή, όπου θα διασταυρώνονται οι τροχιογραμμές του μετρό, «μέσου αρχαιολογικού κινδύνου», σε σύγκριση με την περιοχή μεταξύ Ν.Σ. Σταθμού και Σιντριβανίου, που θεωρείται «υψηλού αρχαιολογικού κινδύνου» - από αυτήν προσδοκούν και την πιο εντυπωσιακή αρχαιολογική «σοδειά». Επιπλέον, η προϊσταμένη της ΙΣΤ’ Εφορείας ΚλασικώνΑρχαιοτήτων, εκτιμούσε μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες ότι στην περιοχή της Βιβλιοθήκης βρισκόταν το φτωχότερο τμήμα του ανατολικού νεκροταφείου της Θεσσαλονίκης, καθώς οι περισσότεροι τάφοι φαίνεται να ανήκαν σε άτομα της κατώτερης κοινωνικής τάξης. Το πρόσφατο εύρημα όμως ανατρέπει αυτές τις εκτιμήσεις.
Από το ΥΠΠO εκδόθηκε μόνο ένα σύντομο, τυπικό δελτίο Τύπου, εντελώς αναντίστοιχο με τη σπουδαιότητα των ευρημάτων.
Ελλείψει οποιασδήποτε επίσημης δήλωσης, η φημολογία έδινε κι έπαιρνε, κάποιοι μάλιστα έλεγαν ότι τα τρία από τα στεφάνια βρέθηκαν πριν από δύο μέρες, ενώ το ένα πριν από ένα δεκαήμερο!
Σε έκταση που υπερβαίνει τα 2.650 τ.μ. νοτίως της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου, στο χώρο που προβλέπεται να καταλάβουν οι εγκαταστάσεις αλλαγής τροχιογραμμών του μετρό, έχουν εντοπιστεί τους τελευταίους μήνες περισσότεροι από 800 τάφοι(φώτο), οι οποίοι χρονολογούνται στην περίοδο από τους ελληνιστικούς χρόνους ώς τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Η ανασκαφή στο τμήμα αυτό του ανατολικού νεκροταφείου της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή της Βιβλιοθήκης, στο πλαίσιο των εργασιών για τη διάνοιξη της γραμμής του μετρό, υπολογιζόταν μέχρι πρότινος ότι θα ολοκληρωνόταν μέσα στο καλοκαίρι, «εφόσον δεν υπάρχουν εκπλήξεις», όπως έλεγαν οι αρχαιολόγοι. Η έκπληξη όμως ήρθε και μετά τα νέα ευρήματα εκτιμάται ότι ο χρονικός ορίζοντας ολοκλήρωσης της ανασκαφής θα μετατεθεί, άγνωστο για πόσο. Τα χρυσά στεφάνια και τα υπόλοιπα κινητά ευρήματα μεταφέρθηκαν και φυλάσσονται στις αποθήκες της ΙΣΤ’ Εφορείας, προκειμένου να καθαριστούν και να συντηρηθούν.

"Γενοκτονία Εβραίων από Έλληνες",η νέα ανακάλυψη των Σκοπιανών..

Εντονο εκνευρισμό προκάλεσαν στα Σκόπια η επίσκεψη και οι δηλώσεις του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί στην Αθήνα, με αποτέλεσμα οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της γείτονος να εξαπολύουν οξύτατες επιθέσεις κατά του Γάλλου προέδρου, χαρακτηρίζοντάς τον μάλιστα και «ενόχληση για τους Εβραίους όλου του κόσμου» και υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα ευθύνεται για τη γενοκτονία των Εβραίων! Η ενόχληση τωνν Σκοπιανών εκφράστηκε χθες ανεπισήμως, μέσω μιας ανακοίνωσης του λεγόμενου «Διεθνούς Μακεδονικού Κογκρέσου», ενός προπαγανδιστικού οργάνου της γείτονος. Οι Σκοπιανοί κατηγορούν τον κ. Σαρκοζί για «αντιμακεδονική» στάση και ρατσισμό: «Αντί να ζητά από την Αθήνα να απολογηθεί για την ελληνική γενοκτονία των Εβραίων στο κατεχόμενο μέρος της Μακεδονίας που βρίσκεται στο Αιγαίο(!), ο Γάλλος πρόεδρος δείχνει αλληλεγγύη με την ελληνική πρωτεύουσα. Αλληλεγγύη για μια γενοκτονία που διαρκεί από τους Βαλκανικούς Πολέμους έως σήμερα», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Παγκόσμιο Μακεδονικό Κογκρέσο, που παράλληλα αφήνει αιχμές για τις «ελληνικές ρίζες», όπως αναφέρει, του Νικολά Σαρκοζί..
Πηγή:
http://greece-salonika.blogspot.com/2008/06/blog-post_1633.html

Απειλητικό αμερικανικό άρθρο στο Der Spiegel για το "Μακεδονικό".. »

"Σε πρόσφατο άρθρο, στο γερμανικό περιοδικό Spiegel, η αμερικανική διορατικότητα και φιλοσκοπιανή προπαγάνδα ξαναχτυπά.Μιλάει για το πώς θα αποσωβηθεί ένας νέος Βαλκανικός πόλεμος,(!) υπονοώντας ότι η Ελλάδα θα έχει το φταίξιμο, βοηθώντας τους σκοπούς της Ρωσίας και της Σερβίας για διάλυση της ΠΓΔΜ. Μιλάει για "μακεδονική μειονότητα" και ότι αυτός είναι ο πραγματικός φόβος της Ελλάδας.Επίσης, προτείνει να "φοβίσει" η αμερικανική υπερδύναμη την Ελλάδα, απειλώντας με ανακίνηση του θέματος "μακεδονικής μειονότητας" στον ΟΗΕ και σε άλλους οργανισμούς.Ωστόσο, αποφεύγει να αναφέρει οτιδήποτε για τις διεκδικήσεις των σκοπιανών και για τον τρόπο που εκφράστηκαν τις τελευταίες μέρες πριν τις εκλογές."

Μία νέα Ρεπούση γεννιέται.....

Μία νέα Ρεπούση, κατ' ακρίβειαν μιλάμε για άνδρα, γεννιέται... Και το όνομα αυτού; Ανδρέας Καζαμίας. Σε πολλούς, αν όχι σε όλους, το όνομα αυτού του "κυρίου" σας είνια άγνωστο. Όπως άγνωστη ήταν και η κ. Ρεπούση προτού κάνει το εγχείρημα στραγγαλισμού της Ελληνικής Ιστορίας. Είναι ο πρόεδρος της επιτροπής των "7 σοφών" - φαντάζομαι πόσο σοφοί είναι- που μελέτησαν το θέμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Και αυτός ο "κύριος" φαίνεται δεν έμαθε από το πάθημα της κ. Ρεπούση και σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη κυπριακή εφημερίδα μεταξύ άλλων τόνισε ότι "τα βιβλία της Ιστορίας στα ελληνοκυπριακά σχολεία διέπονται από έναν στενό εθνοκεντρισμό, ο οποίος ενισχύει την αντιπαλότητα και τη μισαλλοδοξία μεταξύ των δύο κυπριακών κοινοτήτων. Αυτό το είδος εκπαίδευσης/παιδείας δεν βοηθά στην οικοδόμηση και εδραίωση μιας δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδιακής κυπριακής δημοκρατίας''.
Εγώ διερωτώμαι ποιός έχρισε αρμόδιο τον "κύριο" Καζαμία υπεύθυνο για να βοηθήσει στην οικοδόμηση και εδραίωση "μίας δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδιακής δημοκρατίας"; Πρώτα απ' όλα έχει ρωτήσει κανείς ποτέ, πολιτικάντης και ακαδημαϊκός, τον κυπριακό λαό για το αν θέλει την ΔΔΟ; Αφού όλοι κόπτονται ότι νοιάζονται για τα δίκαια του κυπριακού λαού γιατί δεν τον ρωτούν να αποφασίσει για το μέλλον του;
Η απάντηση είναι απλή. Μία φορά που ρωτήθηκε, τον Απρίλιο του 2004 για το Σχέδιο Ανάν, έδωσε ισχυρό ράπισμα και στα κόμματα και στα φερέφωνα των Αμερικανοτουρκ0οβρεττανών. Και η βούληση του κυπριακού λαού ανέδειξε ότι ουσιαστικά απέρριπταν τη λύση ΔΔΟ, μορφή της οποίας αποτελούσε και το Σχέδιο Ανάν,
Πέρα, όμως, από αυτά ο "κύριος" Καζαμίας προχωρεί με άκρως προκλητικό τρόπο: "επιβάλλεται η αναθεώρηση των σχολικών εγχειριδίων της Ιστορίας και πρόσθετα του περιεχομένου του μαθήματος της «πολιτικής παιδείας/διαπαιδαγώγησης»".
Χωρίς πολλές διακηρύξεις, ένα έχουμε να πούμε στον "κύριο" Καζαμία. Αν τυχόν ποτέ - ω μη γένοιτο - γίνει προσπάθεια για να αλλάξουν τα βιβλία της Ιστορίας, κατά το ρεπούσειο πρότυπο, τότε θα πάρουν και την αρμόζουσα απάντηση από τον, τεχνηέντως εν χειμερία νάρκη ευρισκόμενον, κυπριακό λαό.
Διάβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη Καζαμία εδώ

Νέα θρασύτατη πρόκληση των Αλβανών κατά των Βορειοηπειρωτών αδελφών μας

Η Νεολαία Βορειοηπειρωτών (Νε.Β.) καταγγέλλει και καταδικάζειτη νέα απόπειρα εκβιασμού των Αλβανικών αρχών κατά του πολιτικούοργάνου της ελληνικής εθνικής μειονότητας «ΟΜΟΝΟΙΑ», μέσω της ποινικήςδίωξης του προέδρου της Βασίλη Μπολάνου, επειδή προέβη, με τηναρμοδιότητα του δημοτικού άρχοντα, στην αφαίρεση πινακίδων σήμανσηςοδών στην περιοχή της Χιμάρας οι οποίες δεν αναγράφονταν και στηνελληνική γλώσσα.

Η ενέργεια αυτή, ως άλλο ένα δείγμα της πάγιας πολιτικής των Αλβανικών αρχών απέναντι στην Ελληνική Μειονότητα,παραβιάζει καταφανώς την παράγραφο 3 του άρθρου 11 της Σύμβασης Πλαίσιοτου Συμβουλίου της Ευρώπης για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων,που η ίδια η Αλβανία έχει κυρώσει και θέσει σε ισχύ από την 1ηΙανουαρίου του 2000 και στην οποία αναφέρεται επακριβώς ότι: «Στις περιοχές που κατοικούνται παραδοσιακά από σημαντικό αριθμό προσώπων που ανήκουν σε εθνική μειονότητα, οι τοπικές παραδοσιακές ονομασίες, τα ονόματα δρόμων καθώς και άλλες τοπογραφικές ενδείξεις που απευθύνονται στο κοινό, αναγράφονται και στη μειονοτική γλώσσα».

Η Αλβανία οφείλει πλέον να απαλλαγεί από τακτικές και πρακτικές του παρελθόντοςκαι με ωριμότητα να αναλογισθεί τα ουσιαστικά της συμφέροντα. Επιθυμείη Αλβανία με τη μεταχείριση της Ελληνικής Μειονότητας να χαϊδέψει τα ώτα συγκεκριμένων ακραίων εθνικιστικών κύκλων της χώρας,ή επιθυμεί να αποτελέσει η Ελληνική Μειονότητα ένα σκαλοπάτι που θα τηφέρει ακόμα πιο κοντά στις δημοκρατικές αξίες, τα ανθρωπιστικά ιδεώδη,την ανάπτυξη και την ευημερία εντός της Ενωμένης Ευρώπης;

Εάνη Αλβανία έχει ξεκάθαρη την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, τότε θαπρέπει να αντιληφθεί σύντομα, ότι δηλαδή προβλέπεται για την ίδια καιστην Συμφωνία Σταθερότητας και Σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση του2006, πως ο δρόμος για την ευρωπαϊκή της ολοκλήρωση περνά καιαπό τον απόλυτο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ΕλληνικήςΕθνικής Μειονότητας.


Η Νεολαία Βορειοηπειρωτών,διαμηνύει ξεκάθαρα προς την Αλβανική κυβέρνηση, πως στην πορεία αυτήτης χώρας προς την Ενωμένη Ευρώπη, θα είναι εκεί, προκειμένου κάθε φοράνα καταγγέλλει σε όλους τους αρμόδιους φορείς όλες τις εις βάρος της Ελληνικής Μειονότητας συμπεριφορές.Η Νεολαία Βορειοηπειρωτών συνηγορεί στην ευρωπαϊκή προοπτική τηςΑλβανίας, ως παράλληλη συμβολή επίσης στην ευρύτερη ομαλοποίηση τηςκατάστασης στα πολυτάραχα Βαλκάνια, είναι όμως αποφασισμένη να παλέψει για την κατοχύρωση των διεθνώς αναγνωρισμένων δικαιωμάτων της ως εθνική μειονότητα,κάνοντας μηδενικές εκπτώσεις σε αυτό και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσαπου οι αρμόδιοι οργανισμοί και τα αναγνωρισμένα ενδιαφερόμενα μέρη τηςπαρέχουν.

Ανακάλυψαν την πρώτη χριστιανική εκκλησία

Όπως αναφέρει το δίκτυο εκκλησιαστικών ειδήσεων Romfea.gr Ιορδανοί αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι ανακάλυψαν την πρώτη Εκκλησία, τον ναό ο οποίος - όπως υποστηρίζουν - χτίστηκε μεταξύ 33 μ.Χ. και 70 μ.Χ. και σε αυτόν είχαν καταφύγει οι 70 μαθητές του Χριστού.

"Ανακαλύψαμε την, όπως πιστεύεται, πρώτη εκκλησία στον κόσμο, η οποία χρονολογείται από το 33 μ.Χ. ως το 70 μ.Χ." στο Ριχάμπ, 40 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Αμάν, δήλωσε στην εφημερίδα ο Αμπντούλ Καντέρ Χάσαν, επικεφαλής του Κέντρου Αρχαιολογικών Μελετών του Ριχάμπ.

Η ανακάλυψη της εκκλησίας αυτής κάτω από την Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Ριχάμπ είναι "καταπληκτική, καθώς έχουμε στοιχεία που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι αυτή αποτέλεσε το καταφύγιο των πρώτων Χριστιανών, των 70 μαθητών του Ιησού Χριστού", πρόσθεσε.

Τρίτη 10 Ιουνίου 2008

Στραβή... πρεμιέρα

Με τον χειρότερο τρόπο ξεκίνησε η Εθνική μας ομάδα στο Euro 2008. Οι πρωταθλητές Ευρώπης έχασαν με 2-0 από τη Σουηδία στην πρεμιέρα του 4ου ομίλου, κάνοντας πολύ άσχημη εμφάνιση καθώς περιορίστηκαν σε παθητικό ρόλο και το πλήρωσαν! Πλέον, η νίκη το Σάββατο επί της Ρωσίας είναι περισσότερο από ποτέ επιτακτική ανάγκη.

ΣΚΟΡΕΡ: 67΄ Ιμπραϊμοβιτς, 72΄ Χάνσον
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Μάσιμο Μπουζάκα (Ελβετία)
ΚΙΤΡΙΝΕΣ: 2΄ Χαριστέας, 51΄ Σεϊταρίδης, 61΄ Τοροσίδης
ΕΛΛΑΔΑ (Ότο Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Τοροσίδης, Κυργιάκος, Δέλλας (70΄ Αμανατίδης), Άντζας, Κατσουράνης, Μπασινάς, Καραγκούνης, Χαριστέας, Γκέκας (46΄ Σαμαράς)
ΣΟΥΗΔΙΑ (Λαρς Λάγκερμπακ): Ισακσον, Αλεξάντερσον (74΄ Στορ), Μ. Νίλσον, Μέλμπεργκ, Χάνσον, Ντ. Αντερσον, Λιούνγκμπεργκ, Βίλχεμσον (78΄ Ρόζενμπεργκ), Σβένσον, Λάρσον, Ιμπραϊμοβιτς (71΄ Ελμάντερ)

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

Σεισμός 6,5 ρίχτερ στην Αχαΐα

Χθες το απόγευμα στις 15.25 περίπου νέο κτύπημα του εγκέλαδου μεγέθους 6,5 στην κλίμακα Ρίχτερ ταρακούνησε την περιοχή της Ανδραβίδας και άφησε πίσω του 4 νεκρούς, πολλούς τραυματίες και εγκλωβισμένους κάτω από τα ερείπια και πολλές καταστροφές σε κτίρια και κατοικίες.



Πραγματικά όμως ανησυχητικό είναι το γεγονός που είδε το φως της δημοσιότητας ότι ο σεισμός είχε προβλεφθεί από τον περασμένο Φεβρουάριο και όμως παρόλη την αναόίνωση της πρόβλεψης από τους σεισμολόγους ο κρατικός μηχανισμός δεν είχε πάρει τα μέτρα του.

Οι ειδικοί περιμένουν και άλλους μετασεισμούς, καθώς η ένταση του σεισμού ήταν αρκετά μεγάλη.

Διαβάστε στον ημερήσιο τύπο:

εφημερίδα Τα Νέα
εφημερίδα Σημερινή

Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

Η Ελληνική σημαία κυματίζει και πάλι περήφανη έξω από το Ρ.Ι.Κ.



Με μεγάλη μας χαρά μάθαμε ότι και πάλι η Ελληνική σημαία κυματίζει έξω από τις εγκαταστάσεις του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, μετά και την παράλογη και εν πολλοίς προκλητική (να δούμε από ποιους δόθηκε η διαταγή) κίνηση του Γενικού Διευθυντή του Ιδρύματος κ. Θέμη Θεμιστοκλέους να δώσει οδηγίες για υποστολή της, επικαλούμενος (άκουσον, άκουσον) το Σύνταγμα του 1960.

Και κάποιοι νεαροί το βράδυ της περασμένης Τετάρτης πήγαν και τοποθέτησαν ξανά τη σημαία του Εθνους μας εκεί που ήταν προτού υποσταλεί, γράφοντας από κάτω το σύνθημα "Εδώ είναι Ελλάς".

Στο διαδίκτυο έχει γίνει γνωστή η ενέργειά τους μετά από μήνυμα που έχουν αποστείλει και το οποίο παραθέτουμε πιο κάτω αυτούσιο:

«Συναγωνιστές,

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι ψες (σ.σ. Τετάρτη βράδυ) κατά τις πρωινές ώρες κάναμε έπαρση της Ελληνικής σημαίας στο Ρ.Ι.Κ. (Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου).

Η κίνηση μας αυτή ήταν συμβολική καθώς ξέρουμε ότι θα την υποστείλουν ξανά.

Να ξέρετε όμως

Εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια Ελληνικής ιστορίας, δεν κατάφερε να την ξεριζώσει κανένας κατακτητής. Ο κάθε Χριστόφιας και ο κάθε Θεμιστοκλέους φαίνονται πολύ μικροί για να την ξεριζώσουν τώρα!

Η νεολαία της Κύπρου δηλώνει παρoούσα, έτοιμη να αντικρούσει τα ύπουλα σχέδια τους για αφελληνισμό της Κύπρου.

Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!»


Διαβάστε επιπλέον:

antiparakmi






Σημερινή Ειρήσθω (Λάζαρος Μαύρος)24 Μαΐου 2008



Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

Εκθεση στο Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης για την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς στην κατεχόμενη Κύπρο

Απόψε, 04 Ιουνίου 2008, στις 8 το βράδυ στο Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης θα γίνουν τα εγκαίνια της έκθεσης στην οποία θα παρουσιαστούν σε φωτογραφίες οι καταστροφές, οι λεηλασίες και οι βεβηλώσεις που έχουν διαπράξει οι Τούρκοι βάρβαροι κατακτητές στα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς στην κατεχόμενη Ελληνική Κύπρο μας.

Τα εγκαίνια θα γίνουν στην παρουσία των πολιτικών, πολιτειακών, θρησκευτικών και στρατιωτικών αρχών της πόλης.

Η έκθεση θα παραμείνει στο χώρο του Μουσείου μέχρι και τις 30 Ιουνίου.